In Nijkerk zijn er prachtige seniorenappartementen gebouwd. Ik kom er wel eens als seniorenvoorlichter. Aan de ene kant wat goedkopere kleine en aan de andere kant luxe grote. Je zou er maar mogen wonen. Schitterend!
De meeste ouderen gaan er wonen als ze nog fit en vitaal zijn. Reisje hier, uitje daar, clubje dit en clubje dat. Alles gaat goed tot…..
Behoefte aan een gezamenlijk ‘iets’
…de vitaliteit en de mobiliteit achteruit gaan. De verkeersdrukte een drempel is om de deur uit te gaan. Één kilometer voelt als een mijl. En de hobbelige trottoirs een onmogelijke hindernisbaan lijken. Ik kan wel vragen of ze behoefte hebben aan activiteiten bij de unie voor vrijwilligers of de zangvereniging in het verzorgingshuis, maar zo vanzelfsprekend om daar te komen, is het dan niet meer. Dan komt het gemis van een gezamenlijke ‘iets’ in die mooie flat.
Ook in een hofje waar veel 80’ers wonen werd aangegeven dat ze nu een gezamenlijke ruimte wel missen. 10-15 jaar geleden niet hoor maar nu wel. Zou er in plaats van de berging geen ruimte kunnen komen waar een gastvrouw/heer is die koffie schenkt en een praatje maakt? Kunnen ze niet bij elkaar over de vloer komen, vroeg ik? Die druk en drukte is deze mensen van 80+ toch te veel. En dagbesteding dat is niet zozeer nodig.
Zo zitten meerdere mensen in één gebouw toch erg alleen. Wonderbaarlijk ook wel.
De buitenwereld hoort ook bij wonen
Bij wonen voor ouderen gaat het vaak over de aanpassingen in huis en domotica. Zaken waarvan ik denk dat die best door mensen zelf geregeld kunnen worden, net zoals ik mijn huis ‘babyproof maak’. Het kenniscentrum wonen-zorg heeft er een webspecial over gemaakt.
Langer thuis wonen gaat niet alleen om de aanpassingen in huis. Het zou mooi zijn als woningen, flats en dit soort hofjes letterlijk flexibel worden zodat naar behoefte bepaalde ruimtes ingevuld kunnen worden.
Maar het gaat niet alleen om binnen want juist de buitenwereld is het eerste wat verdwijnt. Zo zijn de gezondheidscentra en grote XL supermarkten wel mooi, maar halen ook die zorgverleners en winkeliers uit de wijk weg. Het centraliseren van zorg en winkels zorgt vaak voor langere loopafstanden. Niet voor elke thuiswonende oudere is dat nog haalbaar. Terwijl juist dat loopje zo gezond en gezellig is.
Ook belangrijk zijn de trottoirs die recht liggen, bankjes op de route en een veilige verkeerssituatie. Die vreselijke losliggende stoeptegels zijn zaken waar ik als seniorenvoorlichter vaker klachten over krijg van ouderen. Het zijn de kleine dingen die het doen maar in hoeverre ziet de gemeente dit als een serieus onderdeel van langer thuis wonen?
Het gaat niet om de boodschappen
Natuurlijk je kan alles online bestellen. Maar zoals met zoveel zaken is het niet het resultaat wat belangrijk is maar de weg er naar toe. In dit geval letterlijk het loopje naar de supermarkt en het praatje aan de toonbank. Misschien gaan meer supermarkten het voorbeeld van Jumbo Veltink volgen en regelen ze een boodschappenbus waar ouderen mee worden opgehaald (en thuisgebracht natuurlijk), de boodschappen worden gedragen door aardige vrijwilligers en de koffie met gebak klaar staat. Zo willen we allemaal wel boodschappen doen!
En die gezamenlijke ruimtes die gemist worden bij de flat in Nijkerk? Daarvoor moet ik misschien een pop-up woonkamer beginnen….